Boris Yeltsin

Boris Yeltsin
rus. Бори́с Никола́евич Е́льцин
Moskova Kommunist Partiyasının Birinci katibi[d]
23 dekabr 1985 – 11 noyabr 1987
Əvvəlki	Viktor Qrişin[d]
Sonrakı	Lev Zaykov[d]
Rusiya Federasiyası Ali Sovetinin sədri[d]
29 may 1990 – 10 iyul 1991
Əvvəlki	Viyali Vorotnikov
Sonrakı	Ruslan Xasbulatov
Rusiya Federasiyası Prezidenti
10 iyul 1991 – 31 dekabr 1999
Sonrakı	Vladimir Putin
Rusiya Federasiyası Baş naziri
6 noyabr 1991 – 15 iyun 1992
Sonrakı	Yeqor Qaydar
Rusiya Federasiyası müdafiə naziri[d]
16 mart 1992 – 18 may 1992
Əvvəlki	Konstantin Kobets[d]
Sonrakı	Pavel Qraçov
Rusiya Federasiyası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı[d]
7 may 1992 – 31 dekabr 1999
Şəxsi məlumatlar
Doğum tarixi	1 fevral 1931(1931-02-01)[1][2][…]
Doğum yeri	Butka[d], Çelyabinsk vilayəti
Vəfat tarixi	23 aprel 2007(2007-04-23)[3][1][…] (76 yaşında)
Vəfat yeri	Moskva, Rusiya[5]
Vəfat səbəbi	ürək çatışmazlığı
Dəfn yeri	Novodeviçye qəbiristanlığı[6]
Partiya	Sovet İttifaqı Kommunist Partiyası (1961–1990), partiyasız (1990–)
Təhsili	Ural Dövlət Texniki Universiteti[d], Ural Federal Universiteti[d]
Fəaliyyəti	inşaat mühəndisi[d], siyasətçi
Atası	Nikolay İqnatyeviç Yeltsin[d]
Anası	Klavdia Vasilevna Yeltsina[d]
Həyat yoldaşı	Nayna Yeltsina[d] (1956–2007)[4]
Uşaqları	Tatyana Yumaşeva[d], Yelena Yeltsina[d]
Dini	Rus Pravoslav Kilsəsi, şərqi ortodoks xristianlıq
Hərbi xidmət
Mənsubiyyəti	Sovet Sosialist Respublikaları İttifaqı
Rəhbərlik edib	Rusiya Silahlı Qüvvələri
Döyüşlər	Avqust qiyamı, Rusiya konstitusiya böhranı (1993)[d], Gürcüstan vətəndaş müharibəsi, Birinci Çeçenistan müharibəsi, Tacikistan Vətəndaş Müharibəsi, Dağıstan əməliyyatı, İkinci Çeçenistan müharibəsi, Osetin-İnquş münaqişəsi, Qarabağ münaqişəsi, Dnestryanı münaqişəsi, Pristina hava limanında insident[d]
Rütbəsi	Rusiya Federasiyası Silahlı Qüvvələrinin Ali Baş Komandanı[d]
Təltifləri
Vikianbarda əlaqəli mediafayllar

Boris Nikolayeviç Yeltsin (rus. Борис Николаевич Ельцин; 1 fevral 1931^[1][2][…], Butka^[d] – 23 aprel 2007^[3][1][…], Moskva^[5]) — rus və sovet siyasətçisi, 1991–1999-cu illərdə Rusiya Federasiyasının 1-ci Prezidenti olub. 1961-ci ildən 1990-cı ilə qədər. O, daha sonra siyasi müstəqil olaraq dayandı və bu müddət ərzində ona ideoloji cəhətdən liberalizm və rus millətçiliyi ilə uyğunlaşdırılmış biri kimi baxıldı.

Yeltsin Ural vilayətinin Butka şəhərində anadan olub. Tatar MSSR-in Kazan şəhərində böyüyüb. Ural Dövlət Texniki Universitetində təhsil aldıqdan sonra tikintidə çalışıb. Kommunist Partiyasına daxil olduqdan sonra partiya sıralarında yüksəldi və 1976-cı ildə partiyanın Sverdlovsk vilayəti komitəsinin birinci katibi oldu. Yeltsin əvvəlcə Sovet lideri Mixail Qorbaçovun yenidənqurma islahatlarının tərəfdarı idi. Daha sonra o, islahatları həddən artıq mötədil olduğu kimi tənqid edib və çoxpartiyalı təmsilçi demokratiyaya keçidə çağırıb. 1987-ci ildə o, partiyanın rəhbər Siyasi Bürosundan istefa verən ilk şəxs oldu ki, bu da onun anti-qurum əleyhinə fiqur kimi populyarlığını bərqərar etdi. 1990-cı ildə Rusiya Ali Sovetinin sədri, 1991-ci ildə isə Rusiya Sovet Federativ Sosialist Respublikasının (RSFSR) prezidenti seçilib. Yeltsin müxtəlif qeyri-rus millətçi liderləri ilə müttəfiq olub və həmin ilin dekabrında Sovet İttifaqının rəsmi şəkildə dağılmasında mühüm rol oynayıb. Sovet İttifaqının dağılması ilə RSFSR müstəqil dövlət olan Rusiya Federasiyasına çevrildi. Həmin keçidlə Yeltsin prezident vəzifəsində qaldı. O, daha sonra 1996-cı il seçkilərində yenidən seçildi və tənqidçilər tərəfindən geniş şəkildə korrupsiyaya uğradığı iddia edildi.

Yeltsin iqtisadi şok terapiyası, rublun bazar məzənnəsi, ümummilli özəlləşdirmə və qiymətlərə nəzarəti ləğv etməklə Rusiyanın komanda iqtisadiyyatını kapitalist bazar iqtisadiyyatına çevirdi. İqtisadi qeyri-sabitlik və inflyasiya baş verdi. İqtisadi dəyişikliyin fonunda az sayda oliqarx milli mülkiyyətin və sərvətin əksəriyyətini əldə etdi^[7] , beynəlxalq inhisarlar isə bazarda hökmranlıq etməyə başladılar.^[8] 1993-cü ildə Yeltsinin Rusiya parlamentinin konstitusiyaya zidd olaraq buraxılması əmrindən sonra konstitusiya böhranı yarandı və parlament onu impiçment elan etdi. Yeltsinə sadiq qoşunların parlament binasına basqın edərək silahlı üsyanı dayandırmasından sonra böhran başa çatdı; sonra o, prezidentin səlahiyyətlərini əhəmiyyətli dərəcədə genişləndirən yeni konstitusiya təqdim etdi. Rusiya Federasiyası Qafqazında separatizm əhval-ruhiyyəsi 1994–1999-cu illər arasında Birinci Çeçen Müharibəsi, Dağıstan müharibəsi və İkinci Çeçen Müharibəsinə səbəb oldu. Beynəlxalq miqyasda Yeltsin Avropa ilə əməkdaşlığın yenilənməsini təşviq etdi və ABŞ ilə silahlara nəzarət müqavilələri imzaladı. Artan daxili təzyiqlər fonunda o, 1999-cu ilin sonunda istefa verdi və onun yerinə seçilmiş varisi, baş nazir vəzifəsində çalışan Vladimir Putin keçdi. O, vəzifəsini tərk etdikdən sonra aşağı profil saxladı və 2007-ci ildə ölümündən sonra dövlət cənazəsi verildi.

Yeltsin mübahisəli şəxsiyyət idi. Ölkə daxilində o, 1980-ci illərin sonu və 1990-cı illərin əvvəllərində yüksək populyarlıq qazanmışdı, baxmayaraq ki, onun reputasiyası prezidentliyi dövründəki iqtisadi və siyasi böhranlar nəticəsində zədələnmişdi və o, [[Rusiya[[ əhalisi arasında çox bəyənilməyən vəzifəsini tərk etdi.^[9] O, Sovet İttifaqının dağıdılmasında, Rusiyanın təmsilçi demokratiyaya çevrilməsində, ölkəyə yeni siyasi, iqtisadi və mədəni azadlıqların verilməsindəki roluna görə tərif və tənqidlərə məruz qalıb. Əksinə, o, iqtisadi idarəetməni pozmaqda, bərabərsizlik və korrupsiyada kütləvi artıma nəzarət etməkdə və bəzən Rusiyanın böyük dünya gücü kimi nüfuzunu sarsıtmaqda ittiham olunurdu.

1. ↑ ^{1 2 3 4} Bibliothèque nationale de France BnF identifikatoru (fr.): açıq məlumat platforması. 2011.
2. ↑ ^{1 2} Boris Yeltsin // Encyclopædia Britannica (ing.).
3. ↑ ^{1 2} http://news.bbc.co.uk/1/hi/world/europe/6584481.stm.
4. ↑ ^{1 2} (unspecified title). ISBN 978-5-389-06946-6
5. ↑ ^{1 2} Deutsche Nationalbibliothek Record #118900048 // Ümumi tənzimləmə nəzarəti (GND) (alm.). 2012—2016.
6. ↑ Новодевичье кладбище, Московский справочник ритуальных услуг.
7. ↑ Åslund, Anders. "Russia's Collapse". Foreign Affairs. Council on Foreign Relations. September–October 1999. 27 September 2007 tarixində orijinalından arxivləşdirilib. İstifadə tarixi: 17 July 2007.
8. ↑ Johanna Granville, "Dermokratizatsiya and Prikhvatizatsiya: The Russian Kleptocracy and Rise of Organized Crime," Arxivləşdirilib 2017-03-20 at the Wayback MachineDemokratizatsiya (summer 2003), pp. 448–457.
9. ↑ Paul J. Saunders, "U. S. Must Ease Away From Yeltsin" Arxivləşdirilib 10 mart 2009 at the Wayback Machine, Newsday, 14 may 1999.